W Skierniewicach ruszyły Pedagogiczne Wieczory Filmowe

W środę (26 stycznia) w skierniewickim kinoteatrze po raz pierwszy zorganizowano Pedagogiczny Wieczór Filmowy. Schemat comiesięcznych spotkań będzie podobny. Na początek widzowie obejrzą film fabularny, potem wokół poruszonej w nim problematyce prowadzona będzie dyskusja. Ekspertami będą wykładowcy Państwowej Uczelni imienia Stefana Batorego w Skierniewicach. Naukowcy ze skierniewickiej uczelni będą dobierali filmy pod kątem swoich zainteresowań badawczych oraz nauczanych przedmiotów.

- Poprzez cykl chcemy, żeby pewne problemy pedagogiczne i psychologiczne, z którymi możemy spotkać się w codziennych sytuacjach, widzowie potrafili zrozumieć opierającą się na koncepcjach psychologiczno-pedagogicznych. W ten sposób łączymy teorię z praktyką – mówi pomysłodawczyni spotkań, Elżbieta Woźnicka, adiunkt z Państwowej Uczelni imienia Stefana Batorego.

Pedagogiczne Wieczory Filmowe mają pokazać studentom (choć pokazy są otwarte dla wszystkich), jak wiedza zdobyta podczas zajęć może przełożyć się na codzienne sytuacje społeczne i relacje międzyludzkie.

- Pokazy skierowane są do wszystkich osób zainteresowanych refleksją psychologiczno-pedagogiczną nad przedstawionym problemem. W spotkaniach chodzi o to, żeby film nie został obejrzany i zapomniany, dlatego po seansie ekspert z danej dziedziny pokazane problemy omówi i rozwinie – dodaje Elżbieta Woźnicka. – Widzowie będą mogli zadawać pytania oraz dzielić się swoimi refleksjami.

Podczas pierwszego Pedagogicznego Wieczoru Filmowego został pokazany francuski film „Rozumiemy się bez słów”. To historia nastolatki, której rodzice nie słyszą, dlatego dziewczyna jest łączniczką między nimi a światem. Film był pretestem do dyskusji o osobach niesłyszących oraz kulturze Głuchych i ich tożsamości.

- Dla osoby słyszącej film i jego problematyka mogą być bardzo ciekawe – mówi Olga Romanowska, nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym nr 4 w Łodzi, gość specjalny środowego pokazu. - Polem do dyskusji w przypadku filmu „Rozumiemy się bez słów” jest rola dziecka rodziców niesłyszących. Często małe słyszące dziecko jest od razu włączone w rolę tłumacza. Moim zdaniem nie jest to w porządku, bo zabiera się im w ten sposób dzieciństwo. Dzieci nie powinny być angażowane tak mocno w życie dorosłych – załatwiają sprawy urzędowe czy dzwonią do lekarza. Przez to rodzice niekiedy na siłę próbują zatrzymać swoje dzieci przy sobie. I o tym właśnie jest między innymi ten film.

Jak zaznaczała moja rozmówczyni, kultura Głuchych w Polsce i Francji niewiele się różni. Mają także podobne problemy. Różnicę widać natomiast z amerykańską kulturą Głuchych. Co ciekawe, francuska produkcja „Rozumiemy się bez słów” doczekała się wersji amerykańskiej. Na początku ubiegłego roku swoją premierę miał film „CODA” w reżyserii Sian Heder. Tytuł to skrót od „Children/Child of Deaf Adults” oznaczający słyszące dzieci niesłyszących rodziców.

Kolejny spotkanie w ramach Pedagogicznych Wieczorów Filmowy w środę 23 lutego. Wtedy zostanie pokazany film „Wszyscy jesteśmy Chrystusami”, a o problemie uzależnień opowie wykładowczyni Państwowej Uczelni imienia Stefana Batorego, Aleksandra Stankiewicz.