Nadciągają mrozy i walka o otrzymanie węgla z MOPR

Nadciągają chłody, a wraz z nimi walka o otrzymanie węgla z MOPR. W porównaniu z poprzednim rokiem węgiel jest droższy o około 100-200 złotych za tonę, dlatego podopieczni ośrodków pomocy robią wszystko, żeby go otrzymać.

Pani Agnieszka ze Skierniewic ma np. żal do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, że niesprawiedliwie dzieli węgiel.
- Wiele z tych osób, które go dostają, od razu opał sprzedają - mówi. - Przecież zwykłemu pijakowi nie zależy na tym, żeby miał ciepło w domu, ale ja mam czwórkę dzieci. Jak mam ogrzać mieszkanie? - pyta z rozpaczą.
Pani Agnieszka twierdzi, że opieka społeczna nie chciała jej przyznać zasiłku na węgiel, ponieważ mieszka z konkubentem. A ten kupił ostatnio telewizor za 1200 złotych (stary się rozleciał), wspólnie kupili też szafki do kuchni.
- Usłyszałam więc od opiekunki, że jak mnie stać na takie rzeczy, to powinnam mieć także na opał - żali się skierniewiczanka. - A jak nie mam, to powinnam sprzedać telewizor. Jak mogę to zrobić, skoro on nie jest mój? Mój konkubent może odejść w każdej chwili. A przecież i tak dużo mi, jako matce obarczonej czworgiem dzieci, pomaga.

Dla pani Agnieszki sytuacja jest niesprawiedliwa, bo ma dowody, iż jej znajomi węgiel na zimę już otrzymali, a teraz go sprzedają.
- Mogę takich przykładów podać wiele - mówi. - Jestem rozżalona, bo umówiłam się z zastępcą prezydenta na rozmowę, ale do niej nie doszło, bo musiał wyjechać. Powiedziano mi, że ze swoim problemem mam się zwrócić do dyrektora MOPR. No i koło się zamknęło.

Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Skierniewicach zakupił w ubiegłym roku 180 ton węgla za 135 tys. zł, co wystarczyło dla 240 osób. To ci, których dochód w rodzinie nie przekracza na jedną osobę 351 złotych. Dodatkowym 130 rodzinom przyznano zasiłek celowy. - W tym roku kupiliśmy tyle samo węgla, ale ponieważ jest on droższy, wydaliśmy na niego 147 tys. zł - mówi Janina Wawrzyniak, dyrektor skierniewickiego MOPR. - 45 osobom już został przyznany zasiłek, w kolejce czekają następni. Z wieloletniego doświadczenia wiem, że nasi podopieczni kombinują jak mogą - dodaje pani dyrektor. - Jeśli chodzi o panią Agnieszkę, to pomagamy jej, jak możemy. Otrzymała od nas zasiłek na leki, na wyprawkę dla dzieci, cała jej czwórka jada obiady w szkole. A o tym, że będzie potrzebowała węgla na zimę, wie cały rok - dodaje. MOPR wie też doskonale, że niektórzy sprzedają otrzymany węgiel.

- Jeśli ktoś w związku z tym zamarznie, odpowiedzialność ponosimy wszyscy - mówi. - Po co ktoś odkupuje od takiej osoby opał?
Ostatecznie pani Agnieszka otrzyma pół tony węgla, za około 400 złotych. - Cieszę się z tego - mówi skierniewiczanka.

Rawski MOPS w ubiegłym roku przeznaczył prawie 84 tys. zł na zakup węgla, otrzymało go 175 rodzin. W Łowiczu była to kwota dwa razy mniejsza.

- W ubiegłym roku przeznaczyliśmy na zakup węgla około 40 tys. zł, w tym może być podobnie - mówi Marek Dziedziela, dyrektor MOPS w Łowiczu. - Tona najtańszego węgla kosztuje 800 zł. Dochód w rodzinie, która może go otrzymać od MOPS, nie powinien przekraczać 351 złotych na osobę. To podstawowe kryterium, nie zmienia się od lat. Zastanawiam się, jak taka rodzina ma przeżyć cały miesiąc. A trzeba opłacić czynsz, który ostatnio wzrósł, nie mówiąc już o bardzo drogiej energii elektrycznej - dodaje.