Co wiemy o 11 listopada? [SONDA]

W piątek, 11 listopada będziemy obchodzić 93. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Wielu z nas wywiesi tego dnia biało-czerwone flagi, ale jeszcze więcej osób, będzie cieszyło się z kolejnego w tym roku tzw. długiego weekendu.

Co jednak wiemy o 11 listopada? Szybka sonda przeprowadzona w miniony poniedziałek wśród skierniewiczan nie napawa optymizmem. Pytaliśmy, dlaczego piątek jest dniem wolnym od pracy i nauki. - Pewnie to jakieś święto - przypuszczają gimnazjaliści. - Może kościelne, albo Polski? - snują domysły.

Uczennice starszych klas podstawówki wiedziały co nieco o marszałku Piłsudskim i potrafiły jego nazwisko skojarzyć z odzyskaniem niepodległości, ale dat nie pamiętały. Dorośli, po usłyszeniu pytania albo przyspieszali kroku, albo udawali, że nie widzą pytającego. Studentki pięknie się uśmiechały, ale poza skojarzeniem piątkowej daty ze świętem narodowym niewiele umiały powiedzieć.

Zdecydowanie lepiej wypadli licealiści. - 11 listopada obchodzimy święto odzyskania przez Polskę niepodległości. Będzie to 93. rocznica. Piłsudski był marszałkiem. Dzięki niemu odzyskaliśmy wolność - wyliczają niemal jednym tchem Bartosz Kopka, Igor Meszka i Piotr Goździk, uczniowie LO im. B. Prusa.
Wiedzą o święcie zaskoczył 4-letni Jakub. - Rozmawiamy z dzieckiem w domu o tym, co się obecnie dzieje - tłumaczy Grażyna Rojewska, babcia Kuby.

Zdenerwowaniem na pytanie dziennikarzy reagowali emeryci. - Proszę nie zadawać żenujących pytań! - zdenerwował się pan Mirosław. - Nie ma chyba nikogo, kto by nie wiedział, jakie ważne mamy w piątek święto! - złościł się, nie mając pojęcia, jak bardzo się myli.
- Winę za taki stan wiedzy naszego społeczeństwa ponosimy wszyscy - uważa Anna Łapska, dyrektor SP nr 1 w Skierniewicach. - W szkole dbamy, aby dzieci wzbogacały swoją wiedzę historyczną, ale jeśli w domu nikt o to nie zadba, to efektów nie będzie.

Nauczyciele historii nie chcieli komentować wyników sondy. Jeśli ktoś się zgodził, zastrzegał anonimowość.
- To smutny obraz stanu wiedzy Polaków o samych sobie. Jako nauczyciele robimy wszystko, aby to zmienić, ale często mamy wrażenie, że tylko nam na tym zależy - stwierdził jeden z nich.
- Ludzie myślą to, co im podpowie telewizja - stwierdza Zbigniew Matysek, członek Towarzystwa Przyjaciół Skierniewic. - Za mało jest informacji na ten temat w obecnych środkach masowego przekazu.

Tak to było w Skierniewicach

11 listopada 1918 roku to dzień, w którym Józef Piłsudski przejął władzę z rąk Rady Regencyjnej. Trzy dni później objął także władzę cywilną i stał się Tymczasowym Naczelnikiem Państwa. Od tego momentu państwa europejskie kolejno uznawały polską niepodległość. Skierniewice, podobnie jak inne polskie miasta, bohatersko walczyły o wolność.
11 listopada 1918 roku w domu przy ówczesnej ulicy Przyrynek (obecnie Jagiellońska) zebrali się najważniejsi skierniewiccy działacze. Władysław Strakacz - naczelnik Ochotniczej Straży Pożarnej omawiał wraz z nimi strategię rozbrojenia niemieckich oddziałów, które wcześniej kategorycznie odmówiły dobrowolnego złożenia broni. Ostatecznie zdecydowano się na działania ofensywne. Przez zaskoczenie straż zajęła ratusz, rozbrajając stacjonujący tam oddział niemiecki. Po zdobyciu broni Strakacz podzielił swój oddział na trzy zastępy, dzięki czemu w ciągu kilku następnych godzin przejęto wszystkie obiekty wojskowe i dworzec.
Do akcji włączali się ochotnicy, młodzież szkolna (ok. 200 uczniów z liceum i gimnazjum im. B. Prusa), harcerze. W rozbrajaniu Niemców znajdujących się w pałacu pomógł oddział wojska polskiego, który jechał wówczas transportem do Warszawy.
Akcje przeprowadzano w nocy z 11 na 12 listopada. O świcie Skierniewice były już wyzwolone. Do 1919 roku strażacy stanowili zbrojną Straż Miejską dla Skierniewic. Po 123 latach niewoli nasz kraj był wolny. Dzień ten został ustanowiony Świętem Niepodległości dopiero 23 kwietnia 1937 r.